Canarie

12 Variationen über ein altes holländisches Tanzlied.

Für Blockflötentrio
32 Seiten Partitur und drei Stimmen, 19,90 €
Spieldauer: 13:30
Eine echtes Konzertstück!
Joachim van den Hove (1567 - 1620) war einer der berühmtesten Lautenisten seiner Zeit. Er unterrichtete sogar zwei Prinzen aus dem Königshaus Oranien. Von seinen Kompositionen wurde besonders Canarie bekannt, nach einem Tanz, der von den kanarischen Inseln stammt (daher der Name) und mit zahlreichen Sprüngen, Stampfen und wilden Bewegungen ein feuriges Liebeswerben zum Ausdruck bringt. Auf Youtube finden sich einige Aufnahmen, und alle meine Klavierschüler Ende der 80er Jahre haben das Stück lernen müssen, weil es sich so gut zum Improvisieren eignet. Seitdem wollte ich Variationen für Blockflötentrio darüber schreiben. Als ich 20 Jahre später endlich damit begann, habe ich mich einfach mitreißen lassen von der ungeheuren Energie und Leidenschaft, die in diesem kleinen Stück stecken. Piccolo, Alt, Tenor, Bass, Großbass und Kontrabass kommen zum Einsatz, alle Arten von Tempi und Taktarten, und man hört all die wechselhaften Stimmungen, denen die Liebe uns unterwirft. Ich danke dem Ensemble Flutes en bloc für die wunderbare Uraufführung am 28. Juni in Hamburg.
Zum Bestellformular geht es auf dem Button rechts unten.
Thema: Canarie - Variation 1: Scherzhaft - Variation 2: Wehmütig - Variation 3: Unruhig - Variation 4: Fröhlich - Variation 5: Fließend - Variation 6: Sehnsüchtig- Variation 7: Aufgeregt - Variation 8: Hoffnungsfroh
Variation 9: Traurig - Variation 10: Feierlich - Variation 11: Glücklich - Variation 12: Jubilierend

In der Zeitschrift blokfluitist erschien im Mai folgende Rezension zu dem Stück: "De canarie was een in Europa populaire renaissancedans met snelle pasjes en sprongen die vaak ook goed hoorbaar moesten zijn. Veel blokfluitisten zullen de canarie van Joachim van der Hoven, een klein melodietje van zestien maten, zijn tegengekomen in speelboekjes, ensemblestukjes en methodes en deze onmiddellijk herkennen. Sören Sieg (*1966) zegt over deze oud-Hollandse wijs: "Het is een heel sterke melodie door zijn eenvoud en vrolijkheid, ik kreeg het nooit uit mijn hoofd. Het is bijzonder om zo verbonden te zijn met een componist van 400 jaar geleden. Stel je eens voor dat een componist in 2416 variaties zou maken op mijn composities." Sieg schreef twaalf variaties op deze melodie en trok davoor vele mogelijkheden uit de kast. Er wordt een opmaat ingevoegd, de melodie wordt uitgerekt, hij zet nieuwe toonsoorten, tegenstemmen en andere bezettingen in om verschillende sferen te bereken. Ook ritmisch zijn sommige variaties een uitdaging wanneer er bijvoorbeeld triolen tegen twee achtsten gespeeld moeten worden. De deeltjes zijn afwisselend van sfeer maar horen achtereen gespeeld te worden. Bij een aantal variaties is de muzikale handtekening van Sören Sieg goed te horen en word ik herinnerd aan zijn compositie Pina ya Phala. Dew favoriete variatie van de componist zelf is variatie zes die de aanduiding 'verlangend' kreeg. Het is de langste variatie van de twaalf, maar hij mag van mij nog wel wat langer duren. Voor mi persoonlijk is ook de derde variatie met de karakteraanduiding 'onrustig' een favoriet. De variaties worden verschillend bezet. Om alle variaties te spelen heb je een trio nodig dat de beschikking heeft over een alt-, tenor-, bas-, grootbas- en contrabasblokfluit en een sopranino. De mooi verzorgde uitgave is verkrijgbaar via de componist zelf."